[Czytam synkowi] Mistrzyni
[EDIT] No dobra, wrócił :)
Kiedy mówimy wiersze dla dzieci, to najczęściej mamy na myśli Jana Brzechwę, Juliana Tuwima czy Wandę Chotomską. A przecież znakomite wiersze ( i nie tylko ) dla maluchów pisała także Danuta Wawiłow, a my często znamy jej twórczość zupełnie sobie z tego nie zdając sprawy. Owszem powstały one zdecydowanie później, ale są tak znakomite, że powinny już stać się lekturą obowiązkową. Przecież chyba każdy miał okazję usłyszeć lub przeczytać Daktyle. Tak to właśnie jej zawdzięczamy historyjkę o owocach, które prawdopodobnie zostały pożarte przez straszne goryle :). Zebrane utwory autorki znajdziemy w książce Danuta Wawiłow dzieciom wydanej niedawno przez Naszą Księgarnię.
Książka podzielona jest na cztery części, pierwsza, największa objętościowo, nosi tytuł Wiersze wesołe i smutne, potem mamy Dziwne bajeczki, Opowiadania i Teatrzyk Parapet . Wierszy jest mnóstwo, są krótsze, są dłuższe, są wesołe i smutne. Ale wszystkie mają jeden wspólny mianownik. Widać, że autorka znała dzieci, lubiła dzieci i tworząc swoje wiersze korzystała z ich wyobraźni. Natalia Usenko, córka pani Danuty, w przedmowie do książki wspomina o tym, że mama często lubiła obserwować, a czasem nawet podsłuchiwać dzieciaki. I to widać, tylko młodzi ludzie potrafią mieć taką wyobraźnie, a autorka znakomicie potrafiła to połączyć ze swoim świetnym piórem. W wyniku takiego połączenia pomysłów dzieci i wrażliwości oraz zmysłu obserwacji autorki dostajemy takie perełki jak na przykład Kałużyści czy Rupaki. Jeden z jej wierszy powinno się nawet potraktować jako instrukcję czy motto dla kolejnych pokoleń :)
Szybko
Całość naprawdę jest bardzo udana, ilustracje Pani Joli Richter-Magnuszewska są pełne fantazji i ciepła, świetnie pasują do klimatu książki i znakomicie dopełniają twórczość Danuty Wawiłow.
Dla mnie absolutne MUST HAVE i to nie tylko dla rodziców czy dziadków.
Powiem jedno, ta seria bajek dla dzieci została naprawdę pięknie wydana :)
Kiedyś w konkursie udało mi się wygrać trzy książki:
Agnieszka Osiecka dzieciom
Julian i Irena Tuwim dzieciom
Ludwik Jerzy Kern dzieciom
I choć własnych dzieci nie mam, to książek nikomu nie oddaję. Trzymam dla własnego przyszłego przychówku ;)
I to słuszna koncepcja jest!
A Danuta Wawiłow jest znakomita
Bardzo dobra recenzja. Muszę też powiedzieć, że nawet ujął mnie zacytowany wiersz… Zapewne prawdą, jaką w sobie kryje :]
Cieszę się, że przypadła do gustu :)
Znam ten wiersz, oj prawda, to prawda… :(
A, i bardzo lubiłam ten podtytuł :(
Wrócił :) Słucham komentujących, to bardzo ważna grupa :)
Fajnie! :)
Tak sobie myślę, że jeśli kogoś zniechęcał podtytuł i nie czytał postu, to i bez podtytułu jak kliknie i zobaczy, że to dla dzieci – to i tak nie przeczyta ;)
A samo kliknięcie dla kliknięcia – mało warte ;)
Ja akurat zaglądałam głównie widząc wzmiankowany podtytuł :P Ale bez niego też będę – dla takich recenzji jak choćby „Na szczęście mleko” – żeby wiedzieć co (nawet jeśli dopiero za kilka lat) warto z synkiem przeczytać…
Wawiłow czytamy już :)
Świetnie, że czytacie, znakomite są te wiersze. A podtytuł wrócił, głos ludu przemówił ;)
A ja i przy podtytule zaglądałam, chyba nawet chętniej kiedy wiedziałam jak to będzie recenzja :)
Wawiłow nie mamy (chyba że gdzieś mamy i nie posiadamy tego świadomości) i nie czytamy. Ale faktycznie NK ruszyła z pięknymi wydaniami lit. dla najmłodszych
NK sporo tego wydała, niektóre mogą nie podobać się dorosłym ( na przykład Miś Uszatek ) ale dzieciaki są zachwycone. A na życzenie wrócił podtytuł :)
Niektóre wiersze pani Danuty stały się tekstami piosenek. I nadal pamiętam melodię do „Szybko”:)
Nawet nie wiedziałem, poszukam :)
Wiersz pt. „Szybko” świetnie oddaje moje codzienne poranki i walkę o to, by dzieciaki jednak troszkę się sprężyły… A one i tak wolą wszystko robić wolno :)
Rozmawiałem o tym z psychologiem dziecięcym. Poganianie dzieciaków poniżej 6 roku życia nie skutkuje :). Przestałem poganiać malucha i jest tak samo szybko, a stresu dla niego i dla mnie mniej :)
U mnie rano największy problem z wyjściem na czas to nie z 6 latkiem jest, tylko z piętnastolatką ;)))
Ta seria jest znakomita, pani Wawiłow jeszcze nie mamy, ale to kwestia czasu. Cenię sobie u niej to poczucie rytmu w wierszach…