Kiedy Lucky Luke był jeszcze młody

Ten nieco przewrotny tytuł o młodych latach Lucky Luke wziął się z tego, że albumy, o których chciałem tym razem napisać pochodzą z początku serii. To 10 i 11 tom opowieści o dzielnym kowboju, oba ukazały się w 1958.

Lucky Luke: Uwaga! Niebieskie Stopy!

To ostatni album, który stworzył samodzielnie Morris, przynajmniej tak wynika z informacji do których udało mi się dotrzeć. Tym razem, za sprawą pewnego Meksykanina nasz dzielny kowboj został wplątany w obronę pewnego miasteczka na prerii. Indiański wódz został wprowadzony w błąd przed podstępnego szulera, pozwolił, aby jego miłość do wody ognistej stała się początkiem niezłego zamieszania.  Miasto oblegają Niebieskie stopy, ale na pomoc spieszą im już Zielone stopy i Żółte stopy. Oj będzie trudno się obronić.
Choć to jeden z pierwszych albumów, to potencjał jest już widoczny. Jest zabawnie, pomysłowo i nieźle pod względem graficznym, choć o tym więcej na końcu.

Lucky Luke: kontra Joss Jamon

Ten tom to dla odmiany dopiero drugie dzieło Gościnnego jako scenarzysty tej serii. Ten geniusz francuskiego komiksu jednak już tutaj pokazuje jak wiele potrafi. Opowieść o konfrontacji samotnego kowboja z barwną ekipą Jossa Jamona skrzy się dowcipem. Ale nie tylko. Przynosi także całe mnóstwo interesujących bohaterów, a niektórzy z nich już niedługo staną się jednym z najważniejszych w tej serii. Tak, to bracia Dalton, nazywani tutaj jeszcze kuzynami Daltonów. Dzieje się tak dlatego, bo Morris pisząc swoje historie inspirował się istniejącym gangiem Daltonów i to oni jako pierwsi pojawili się w 6 albumie serii pod tytułem Wyjęci spod prawa. A Gościnny dopasował się ładnie do tego.

Podsumowanie

Oba albumy trzymają poziom. Są zabawne, pełne niewymuszonego humoru i barwnych postaci. Owszem jeszcze nie wszystko jest dokładnie takie jakie znamy. Niektóre postacie pełnią jeszcze nieco inną rolę. Koń naszego kowboja jeszcze nie jest takim spryciarzem, brak psa Bzika, zwanego w oryginale Rantamplanem. Bracia Daltonowie nabrali już właściwego kształtu, ale nie nabrali jeszcze właściwego charakteru.
Owszem, oba komiksy momentami nieco trącą myszką, w żadnym z późniejszych jakie czytałem Lucky nie pozwolił sobie na tak niedopowiedziane zachowanie jak podpalenie prerii ;). Nie zmienia to jednak faktu, że warto zobaczyć jak ewoluował przez lata najpopularniejszy kowboj świata, zarówno fabularnie jak i graficznie. Bo właśnie to, w jaki sposób wygląda w tych albumach spowodowało, że wpis dostał taki, a nie inny tytuł. Luke tutaj to jeszcze nieopierzony młokos, który wkrótce stanie się legendą.

Info