Przeczytane 2018 – Tramwaj nr 4 przystanek popkultura

Przeczytane 2018

Diablero, czyli książkowy Netflix

30 grudnia, 20189 stycznia, 2019 Janekfantasy, Rebis, urban fantasy, Wydawnictwo Rebis0 comment

Jeszcze nie tak dawno można by sądzić, że wszystko, czego dotknie się Netflix to złoto. Od jakiegoś czasu korzystam z tej platformy i przyznam szczerze, że czasy samych perełek odeszły już chyba w przeszłość. Nadal jednak dzieje się tam wiele dobrego, a przynajmniej książki, od których się sporo zaczyna, bywają wciąż niezłe. Diablero Diablero na platformie pojawiło sie niedawno. Rebis zdecydował się wydać książkę, na której podstawie powstał serial z okładką netflixową. Wygląda to obrzydliwie, ale cóż, z pewnością liczyli na to, że zadziała afekt połączenia dwóch mediów. Nie zniechęcajcie…

Przeczytane 2018

Królowie Wyldu, czyli Rolling Stones wracają

28 listopada, 201830 grudnia, 2018 Janekfantasy, heroic fantasy, Królowie Wyldu, Nicholas Eames1 Comment

Tytuł wpisu trochę na wyrost, ale reaktywacja Beatlesów nie byłaby możliwa od wielu lat. Natomiast Spice Girls jakoś nie całkiem pasują mi do bandy barbarzyńców, choć tutaj się nie upieram. Poza tym przecież w książce mamy już Jedwabne Strzały ;). Trochę zamotałem, ale już wszystko tłumaczę. Kiedyś muzyka była lepsza Takie stwierdzenie o muzyce można usłyszeć regularnie, zwłaszcza od miłośników nieco ostrzejszego rockowego grania. Czy to prawda? Nie mnie się wypowiadać, na muzyce znam się tak sobie. Ale wyobraźcie sobie, co by było, gdyby Rolling Stones się rozpadli i po…

Przeczytane 2018

Dynia i jemioła, czyli plasterki na rzeczywistość

31 października, 20185 grudnia, 2018 JanekAneta Jadowska, Dora, fantasy, Nikita, opowiadania, Witkac2 komentarze

Owszem, może moje pierwsze spotkanie z książkami Anety Jadowskiej było takie sobie, ale później było tylko lepiej. A w przypadku jej najnowszej książki Dynia i jemioła. Nietypowe historie świąteczne jest już naprawdę bardzo dobrze. Choć patrząc z perspektywy czasu, to mimo tego, że seria o Dorze Wilk mnie irytowała, to jednak przeczytałem ją całą. Chyba już w tedy sposób pisania autorki niepostrzeżenie mnie oczarował. Dynia Dynia chyba większości z nas kojarzy się nam nie tylko z jesienią, ale także z rozpoczęciem okresu świątecznego. Nie czarujmy się, nie dość, że Halloween…

Przeczytane 2018

Pogrzeb na zamówienie, czyli kryminał wciąż żyje

25 października, 20183 grudnia, 2018 Janekanthony horowitz, dom wydawniczy rebis, kryminał, Rebis2 komentarze

Ostatnio przez blogosferę książkową ponownie, chyba już piąty czy szósty raz przetoczyła się dyskusja na temat bliskiego jej końca. Niektórzy wręcz są skłonni już ubierać się na jej pogrzeb. Ja się tym specjalnie nie przejmuję, bo poza monetyzacją jest przecież jeszcze pasja. I owa pasja pozwala trafiać na tak zaskakujące perełki jak Pogrzeb na zamówienie Anthonego Horowitza.

Przeczytane 2018

Spektrum, czyli ponownie mam ochotę kogoś trzepnąć

18 października, 20182 listopada, 2018 Janekcyberpunk, fantastyka, Martyna Raduchowska, Raduchowska, Uroboros, Łzy Mai5 komentarzy

O Łzach Mai Pierwszej części cyberpunkowej historii Martyny Raduchowskiej pisałem już ładnych [parę lat temu. Na Spektrum, czyli kontynuację przyszło nam czekać zdecydowanie za długo. Choć przyznać trzeba, że warto było, bo to książka doprawdy znakomita. Człowieczeństwo Tym razem dostajemy książkę nieco cięższą. Odrobinę mniej rozrywkową od pierwszego tomu. Poza dynamiczną historią sensacyjno kryminalną znajdziemy w niej więcej chwil zadumy, zastanowienia się, gdzie kończy się człowiek, a zaczyna się maszyna. Nad tym, co tak naprawdę definiuje nas ludzi. Raduchowska już teraz zadaje pytania, na które będziemy musieli odpowiedzieć sobie w…

Przeczytane 2018

Pierwsze słowo, czyli autorzy kłamią

10 października, 201831 października, 2018 Janekfantastyka, horror, Marta Kisiel, opowiadania3 komentarze

Jestem przekonany, że kiedy sięgniecie po Pierwsze słowo, to bez oporu zgodzicie się z tezą, którą umieściłem w tytule wpisu. A już na pewno będziecie wiedzieli, że Marta Kisiel, zwana często Ałtorką, łże jak pies, kiedy z uporem twierdzi, że pisać opowiadań to ona nie umie. Bo bardzo umie, nawet bardzo bardzo umie.

Przeczytane 2018

Post Scriptum, czyli dobre to

4 października, 201826 października, 2018 JanekMilena Wójtowicz, Post scriptum7 komentarzy

Milena Wójtowicz wróciła po latach. O dzięki wszelacy bogowie, bo Post Scriptum jest znakomite. Lekki, niewymuszony humor, świetnie zarysowane postacie i BHP. W końcu ktoś oddał cześć nielubianym i regularnie traktowanym jak nudziarze bohaterom frontu walki z wypadkami w pracy. Czekam na więcej, polecam absolutnie! P.S. Klimaty wakacyjne zdjęcia ilustrującego zapewnił Zacofany w lekturze. Pięknie dziękuję! Podsumowanie: Tytuł: Post Scriptum Autor: Milena Wójtowicz Wydawca: Wydawnictwo Jaguar Do tramwaju: z obawami o spojrzenia współprasażerów