Secrus – Strona 15 – Tramwaj nr 4 przystanek popkultura

[Z zakurzonej półki] Ze świątecznymi życzeniami…

23 grudnia, 201424 grudnia, 2017 AdrianCharles Dickens, Kolęda prozą, Nawiedzony, Opowieści wigilijne, recenzja, Secrus, Z zakurzonej półki6 komentarzy

Myślicie, że można zrecenzować Ducha Świąt? Takiego, który nieprzerwanie od ponad 150 lat nawiedza domy i serca ludzi otulonych ciepłem świątecznej dobroci? Widzicie, Charles Dickens swoją twórczością zapewnił sobie życie wieczne. Co roku powstają dziesiątki ekranizacji jego utworów – najobficiej oczywiście wznawia się klasyczną Kolędę prozą – a także nowe papierowe wydania ze świeżymi, premierowymi tłumaczeniami. Podobnym prezentem postanowił obdarować swoich czytelników Zysk i S-ka, wznawiając w chwalonej przeze mnie wielokrotnie formie (twarda, chropowata oprawa z obwolutą) dwie świąteczne historie Anglika – Opowieść wigilijną i Nawiedzonego. Tę pierwszą czytałem w…

Adrian (Secrus) Różne

Kiano Booky One – recenzja

20 grudnia, 201413 listopada, 2015 Adriane-czytnik, Kiano Booky One, opinie, recenzja, Secrus14 komentarzy

Nadeszła pora na właściwą recenzję czytnika, którego testowałem przez ostatnie tygodnie. Sporo powiedziałem już o nim TU i TU, więc dziś spróbuję zebrać te wszystkie informacje w formie subiektywnej, a jakże, opinii :)

Adrian (Secrus)

„Nigdziebądź” – Drzwi do innego świata…

17 grudnia, 201417 grudnia, 2014 AdrianLubimy czytać, Mag, Neil Gaiman, Nigdziebądź, recenzja, Secrus18 komentarzy

Neil Gaiman od zawsze był dla mnie typem podróżnika. Takim wędrowcem, który uwielbiał odkrywać nieznane, wyjątkowe światy, poznawać ich sekrety i przekazywać kolorowy czar przygody dalej – złaknionym jego wyobraźni czytelnikom. Kiedy więc wydawnictwo MAG zechciało przypomnieć odbiorcom „Nigdziebądź” – dobrze znaną w Polsce powieść autora – chęć przebycia fantastycznej drogi sprawiła, że zawiesiłem poprzeczkę bardzo wysoko.

Adrian (Secrus) Z zakurzonej półki

[Z zakurzonej półki] „Robak się lęgnie i w bujnym kwiecie…”

16 grudnia, 20147 czerwca, 2015 AdrianAntoni Malczewski, czarny romantyzm, Maria, Secrus, Z zakurzonej półki16 komentarzy

Wiecie, kto napisał w 1825 roku pierwszą polską powieść poetycką? Kto wyłamał się spod uschematyzowanych zasad i obok romantyzmu Mickiewiczowskiego ugruntował po śmierci swój własny? Kto zmarł bez zrozumienia, a w XIX wieku liczbą blisko stu wydań swojego jedynego dzieła pobił nawet wieszcza narodowego? Kto był pierwszym Polakiem na Mont Blanc? Kto wiernie reprezentował Ukraińską Szkołę Poetycką, a swoim opus magnum na stałe wpisał się do kanonu czarnego romantyzmu? Ja do niedawna bym nie wiedział. Teraz jednak mam świadomość, że tym kimś był Antoni Malczewski, a dzieło powszechnie szanowane nosi…

Różne

Kiano Booky One – w kilku punktach, czy warto!

10 grudnia, 201419 grudnia, 2014 Adriane-czytnik, Kiano Booky One, Secrus, test8 komentarzy

Tydzień użytkowania za mną – może nie tak intensywny, jak Oisajowy, ale wystarczający, by w kilku punktach podzielić się z Wami wrażeniami. Dzisiejszy wpis będzie więc miał charakter schematyczny, a dopiero za tydzień otrzymacie ode mnie pełnoprawną recenzję. Dziś co prawda przemycę już szczątki opinii, ale skupię się bardziej na warstwie formalnej.

Różne

Kiano Booky One – unboxing

3 grudnia, 20144 grudnia, 2014 Adrianczytnik, Kiano, Secrus, unboxing11 komentarzy

W zeszłym tygodniu Oisaj prezentował swój nowy czytnik, dziś przyszła kolej na mnie. Na pierwszy ogień tradycyjnie – unboxing!

Adrian (Secrus) Z zakurzonej półki

[Z zakurzonej półki] Z chłodu szpiegowskich uwikłań…

2 grudnia, 201427 czerwca, 2015 AdrianJohn le Carré, recenzja, Secrus, Sonia Draga, Z przejmującego zimna, Z zakurzonej półki4 komentarze

Gdy myślimy o powieści szpiegowskiej, na pierwszy plan wysuwa się Ian Fleming i jego bondowskie historie z atutami w postaci egzotycznej przygody, dynamizmu zdarzeń i niemożliwych wręcz intryg podszytych elegancją i wykwintnością. Prawda jest taka, że książki o agencie 007 jako jedne z pierwszych zaczęły pokazywać taki świat agencji wywiadowczych, odchodząc od wcześniejszych wzorów: prekursorskiej powagi, realizmu i bezwzględności pozbawionej cienia nadziei. Przed Flemingiem w tematyce szpiegowskiej próbowali swoich sił Kipling, Childers, Conrad, Buchan, Leroux czy Green (po nich: chociażby Forsyth i Follet). Opozycyjnie do bondowskich klimatów tworzył natomiast John…