Daleka droga do małej, gniewnej planety to książka zaskoczenie. Sięgnąłem po nią dość przypadkowo, za sprawą przeczytanej gdzieś notki z informacją, że kolejna część serii została nominowana do którejś z fantastycznych nagród. Była to bodajże Hugo
Read MoreUpadające imperium zaskoczyło mnie zupełnie i nie chodzi tu właściwie o fabułę. Nikt nie spodziewa się hiszpańskiej Inkwizycji,a ja byłem przekonany, że książki Johna Scalziego nie pojawią się już w Polsce. ISA, która zaczęła go wydawać upadła, zdecydowanie nie za jego sprawą. Wydawnictwo Akurat po dwóch książkach odpuściło, chyba nie mieli pomysłu na promocję. Tak więc NieZwykłe mnie naprawdę zaskoczyło mile, kiedy zdecydowało się wydawać Scalziego. Mam nadzieję, że tym rzem w końcu „chwyci”, bo to już kolejna książka autora, która naprawdę przypadła mi do gustu.
Read MoreFantastykę czytuję właściwie od zawsze, nigdy nie dzieliłem jej na kobiecą i męską. Właściwie nigdy też chyba nie dzieliłem literatury na kobieca i męską niezależnie od tego, kto ją napisał, czy też o opowiada. A przynajmniej starałem się tego nie robić. Patrząc po moich półkach to są one dość mocno zbilansowane jeśli chodzi o płeć osób, które je popełniły. Ale mówiąc dosadnie, i w sumie dość nieelegancko, to mam właściwie w dupie płeć pisarza, ważne jest, czy pisze dobrze.
Read MorePora zakończyć 2018 rok, Przebudzenie Lewiatana, tym razem w całości, okazało się całkiem przyjemną lekturą. O co chodzi? Drugi raz już piszę o tej książce, bo pierwsze podejście do tej serii miała w Polsce Fabryka Słów.
Read MoreDawno dawno temu w odległej… rzeczywistości, nie galaktyce, w czasach kiedy okładki nie były specjalnie kolorowe ani lakierowane zaczęła się moja przygoda z fantastyką. Takie hity ówczesnych czasów, jak Sobowtór profesora Rawy, czy Wielka, większa i największa niespecjalnie meni wzięły, ale Ci z Dziesiątego Tysiąca już tak, to była świetna lektura.
Read MoreLuna: Nów to moje pierwsze spotkanie z McDonaldem, owszem mam na półce jeszcze inne jego książki, ale jakoś tak się złożyło, że po tę sięgnąłem jako pierwszą.
Read MorePierwsze spotkanie z Martyną Raduchowską to była Szamanka od umarlaków, niezłe urban fantasy pozycjonowane powyżej średniej dla wydawanego w Polsce. Potem był Demon luster, niby kontynuacja, ale coś jakby inne trochę to było, mroczniejsze. A teraz mamy Czarne światła i powiem szczerze, że jeśli autorka nie napisze dalszego ciągu, to pojadę siędę sobie pod jej domem, ogłoszę strajk głodowy i się oplakatuję. A że zbywającej masy mam sporo, to i strajk może być długi, tak więc ten tego, żeby nie było, ostrzegam Pani Martyno!
Read More
